Chant avontuur

 
Dat verlicht zijn leek me wel wat. Maar wat moest ik daar allemaal voor doen?
Lezen, lezen en nog eens lezen van alles dat over verlichting gaat. Zo kwam ik er al snel achter dat het een bijna onmogelijke opdracht is. Zeker als je nog een beetje in de realiteit wilt blijven staan.
Buiten lezen moest ik wat doen, ik moest er voor zorgen dat ik alles eruit had gehaald wat er in zat in de poging om verlicht te worden. Want, zo werd mij beloofd: het was helemaal te gek! Je zou je eigenlijk nergens meer iets van aantrekken, je was nooit boos of verdrietig en als iemand je auto in de prak reed was je alleen maar blij want ach, wat moest je met al die materie. Me 24/7 zo voelen leek me wel wat.
 

Boeddhistische chant club

Ik ging op een Boeddhistische chant club. Daar zou ik toch wel dichter bij mijn doel van verlichting komen? Het was super, we zaten met z’n allen voor een mooi kastje met twee deurtjes en dreunden monotoon teksten op. Heerlijk… De meesten hadden een speciale ketting in hun handen die, dacht ik, als ondersteuning diende. Waar het precies voor was wist ik niet maar de keer daarna had ik er ook een. Heel professioneel met het boekje ging ik zitten en trok een bijna verlicht gezicht. Mijn ketting was er een van plastic uit de juwelenkist van mijn moeder. Want ja, wat als ik na twee keer was uitgekeken op die club? Dan had ik me daar materie aangeschaft waar ik niets meer mee deed. En buiten mijn missie om verlicht te raken houd ik niet van troep dus recyclen met die hap. Daar zat ik tussen alle anderen met boekje en plastic ketting voor de chantkast. Die anderen zorgden voor een fijne sfeer en het hielp wel mee dat er wat Japans- en andere Aziatisch uitziende Boeddhisten bij waren. Dat geeft toch wat extra cachet. Dan heb je min of meer het gevoel dat het echter is. Ik zat klaar en daar gingen we hoor. De voorganger begon en ik had goed geoefend met m’n cd en dat zou ik laten horen ook. Na een paar zinnen was ik de tekst al kwijt en moest ik in mijn boekje kijken. O jee, en nu liet ik ook nog m’n ketting vallen. Niet getreurd, snel mee lezen en opnieuw aanhaken. Ik zat er weer in en het was een heerlijk gevoel. Lekker samen teksten opstampen en daar dan positieve gedachten aan verbinden. Iedereen was positief gestemd en ik voelde me een lid van een heel exclusief gezelschap.
 

Twijfel

Maar wat zei ik nu eigenlijk allemaal, wat betekende die teksten? Een vertaling had ik nog nooit gezien. Ach wat, de schrijver kende mij vast niet dus over mij zou het wel niet gaan. En zoals met al dat soort teksten was het waarschijnlijk goed, mooi en met de juiste intentie geschreven en niet op één persoon gericht. Maar wat als er nu wel iets in stond wat ik helemaal niet tof vond? De Google translater werd erbij gehaald. Want zoals het er nu voor stond was ik elke dag aan het chanten voor dingen die ik graag wilde laten gebeuren in mijn leven en dan zou ik toch wel een beetje moeten weten wat er in mijn spreukenboekje stond. Ook met de Google translater kwam ik er niet uit. Nou ja… het zal wel goed zijn hoor…
 
Dit chanten hield op. Ik werd zwanger, niet verlicht maar mijn doel was gedeeltelijk behaald.
 

Droge strot

Nu, jaren later, heb ik de cd in mijn auto en als ik op weg ben naar spannende of belangrijke afspraken dan gaat ie er in. Aan een stuk door chant ik me het ram bam. Als ik dan bijvoorbeeld anderhalf uur later in Nijmegen aankom heb ik een droge strot. Maar heb dan wel het gevoel dat ik mijn steentje heb bijgedragen aan het voorspoedig verlopen van de zaak.
 
Tegenwoordig chant ik voor een goed verloop van onze yogavakantie op Tenerife. Ik heb er de blaren van in m’n bek staan. Je moet er natuurlijk wel iets voor over hebben. Nu helpen advertenties ook en wie weet ben jij ook wel nieuwsgierig geworden na het lezen van dit stuk. Kijken kan altijd. Kopen hoeft niet maar zou wel prettig zijn. Ik hoop je te zien in februari op Tenerife www.bodysattva.nl
 
Nog even: ik bedoel niets respectloos ten opzichte van welke religie dan ook. Mocht ik iemand een naar gevoel hebben gegeven of iets anders hebben bewerkstelligd dan een glimlach dan bij deze mijn oprechte excuses.