In de ochtend was iedereen gespannen zeker de mensen die net zoals ik het nog nooit gedaan hadden. Ik knaagde in stilte op een wortel en iedereen leek wel extra snel en hard te kauwen op de rauwe groenten. Na de meditatie gingen we door naar de pair yoga. Dit was erg leuk want als ik zenuwachtig ben heb ik altijd erg veel fysiek contact nodig. Zo kan het dus gebeuren dat ik in de supermarkt een heftig mailtje ontvang en daar dan gewoon een wild vreemde even mee lastig val. Ik pak dan rustig even diens darm en zeg er dan bij dat ik hem/haar even beroof van 1 a 2 minuten van zijn/haar tijd. Ik doe dan even snel mijn verhaal en bedank degene achteraf. Zo dat lucht op, zeg ik dan terwijl ik mijn karretje een pad in duw.

Terug naar de pair yoga. We deden allerlei oefeningen samen waarbij je over elkaar heen rolde en zelfs met je gelegenheid partner in child pose zat.  ( een soort zittend lepeltje lepeltje positie)

Ik had het geluk dat ik de meeste oefeningen met een lange knappe Zweedse man mocht doen. Kijk, natuurlijk moet het niets uitmaken maar als ik dan toch iets samen met iemand moet doen nou dan is dat vaak niet zo erg als dat Lange behaarde Zweedse mannen zijn.

Als je een ceremonie gaat doen dan kan dat niet zomaar want je eet bepaalde dingen niet en ook is het goed om te vasten. Dus we kregen wel voldoende maar niet erg veel te eten.

Ik zou hier dus nog afvallen ook. Nou mijn week kon al niet meer stuk.

Het programma was zo vol dat we bijna niet de kans kregen om zenuwachtig te zijn. Contact improvisatie was het volgende daarbij werden we als groep lekker fysiek met z’n allen over elkaar heen rolden. Dat versterkt het groep proces de oefeningen zaten zo in elkaar dat je iedereen van de groep wel een keer in je handen had of tegen je aan kon voelen. Nou dat leek me een goed plan want vanavond kon het toch maar mooi zo zijn dat we elkaars braak geluiden te horen kregen en nou, dat vind ik toch best intiem.

Het werd 18:00 iedereen was zoveel mogelijk in het wit gekleed ik had drie verschillende witte sets mee genomen die ervoor moesten zorgen dat er zoveel mogelijk positieve energie naar boven zou komen in de groep.

Ondertussen kende ik de groep al redelijk en wist dat ik naast 1 meisje absoluut niet wilde liggen. Nou zei Bas in het coaching gesprek daar moet je dan misschien juist naast gaan liggen. Nou was mijn antwoord dat lijkt me dus geen goed idee. Het meisje is best aardig maar ze is 20 jaar en ik voel me dan erg verantwoordelijk voor haar en daar heb ik dus echt effe geen zin. Sowieso lijkt het me beter dat ik tussen twee Mannen ga liggen en ik wist ook al welke.

De lange behaarde Zweed en een kleine hele grappige Hongaarse man die ik eigenlijk geen man kan noemen ondanks zijn baard. Hij had zoiets jongens achtigs dat ik het toch echt wel een jongen blijf vinden.

De ceremonie begon, ik installeerde me met mijn Osho tarot kaarten bij mijn hoofd. De rol keuken papier had ik los gemaakt en een aantal vellen er vanaf gescheurd kijk je kunt er maar beter op voorbereid zijn als je aan het demoon kosten gaat.

Ik had alles goed geregeld sokken er bij voor als ik het koud kreeg lekkere kussens een plekje bij het raam. Nou wat mij betreft kon de reis beginnen hoor.

We stonden in een kring met de handen vast en de intenties werden uitgesproken.

Kleine glaasjes met een lichtbruin goedje de EMMO inhebitter stonden klaar.

En jawel ik was als eerst. Een schaaltje druiven stond er naast.

Ik rook aan het glaasje en trok een erg vies gezicht. Waarom moest dit zo vies ruiken? Maar kom op nou! ik ben niet helemaal hier naar toe gekomen om een beetje kinderachtig te gaan zitten doen zeg.

Dus huppekee ik sloeg het shotje naar binnen maar zodra het in mijn keel verdween kon ik een grimas en kreet niet onderdrukken God wat smerig zeg!! Ik sloeg twee druiven naar binnen en ging weer zitten. Mijn Zweedse buurman was nu aan de beurt ook hij vond het vies ah gelukkig……kijk als grote behaarde mannen er ook een erg vies gezicht bij trekken dan was het toch echt wel vies hoor.

Daarnaast lag een mooie Sloveense roodharige slanke gespierde man die zonder blikken of blozen het goedje weg klokte. Mijn ogen rolde bijna uit mijn hoofd het kwam toch uit dezelfde fles ? Of was ik zo’n aansteller en mijn Buum dus ook.

De rest vond het niet lekker maar reageerde toch echt een stuk milder dan ik op het vocht.

Nu moesten we stil zijn en de M.M.O remmer zijn werk laten doen voor 15 minuten. Het tweede drankje was het DMT spul dit was donkerder van kleur maar ook daar zat niet echt een lekkere smaak aan.

Ik wilde er wel van verzekerd zijn dat de druiven er waren want anders zou ik het mooi niet opdrinken. Mo(hammed) die samen de begeleiding deed met Bas regelde het schaaltje en tja nu die druiven er waren kon ik er niet meer onderuit.

Wilde ik dit wel? Ik had niet kunnen vinden dat er iemand ooit dood aan was gegaan maar ja hallo wie weet gingen er wel andere gekke dingen gebeuren en zou ik daar blijvende schade van ondervinden. Christina stop met zeiken huppekee naar binnen die troep en zo gezegd zo gedaan. Aai aai aai wat was dat vies.

Ik ging liggen op mijn matras en ik zou wel eens even goed gaan waarnemen wat er allemaal zou gaan gebeuren. Ik wilde tenslotte dat moeder Ayahuasca mij zou laten zien wat ik moest zien en daarbij leek een gesprek met mijn overleden moeder en mijn voorouders ook best gezellig.

De muziek starte en ik probeerde me over te geven aan wat zou gaan komen. De klanken werden indringender en ik hoorde alles. Mijn buurman begon te geeuwen en de eerste begonnen al te spugen. Even had ik het idee dat ik ook moest spugen maar dat was toch niet het geval. De dialoog begon in mijn hoofd ik en ik hadden een gesprek met elkaar dat was erg duidelijk en ging snel. Hé zeg ff rustig aan hè. Mijn hoofd was erg druk. IK kreeg beelden te zien er kwamen kleuren op mijn netvlies en er werden situaties beschreven die ik al kende. Ik vond dat niet interessant nou schiet eens op zei ik ,en was ongeduldig  ik wilde met mijn overleden moeder praten ik wilde nog veel meer zien en weet ik veel hoelang ik daar al lag maar zo ongelofelijk veel tijd had ik ook weer niet dus mij mooie kleuren laten zien is leuk maar, mama kom maar hoor.

Ik werd nog onrustiger. Mijn rechter arm begon uit zichzelf te bewegen en trilde en maakte spastische bewegingen. Ik wilde niet meer op mijn rug liggen dan maar op mijn zij. En waarom was alles zo intens ik hoorde de begeleiders lopen en daar schopte iemand iets om en daar geeuwde mijn buurman weer. Hield het dan nooit op ik moest me concentreren op mijn trip en al die storende geluiden van spugende en huilende mensen dat hielp niet. Toen werd er ook nog eens even gedrumd, nou ben ik een groot fan van djembes en andere herrie gezelligheid maar op dit moment trok ik het helemaal niet. Ik moest rustig worden…..weet je wat, ik wil naar de wc. Maar wat was dat nou? ik kon niet meer lopen althans niet meer zelfstandig. En ik was nieuwsgierig ik wilde op elk geluidje reageren en ik opende dan ook steeds mijn ogen.

Praten ging nog steeds erg goed en ik wilde aandacht ik maakte grapjes en had eigenlijk helemaal geen zin meer om te gaan liggen.

Maar ach ach ach ik zo ging nooit diep op reis gaan als ik onder invloed van het drankje met de begeleiding zou blijven kletsen. Mijn hand wilde een pen en maakte tekeningen die zo woest waren en het kraste maar door. Een begeleider wilde mijn schrift weg leggen nou dat liet ik mooi ff niet gebeuren zeg, ben jij nou mal! Straks komt mijn moeder of oma op bezoek en dan zou ik wel eens even aantekeningen maken. En weet jij veel wat ik zou meekrijgen van gene zijde het zou zomaar kunnen dat ik een hartstikke leuke mop zou missen als de begeleider mijn schrift bij me weg zou halen, nee hoor mooi niet.

Het tekenen/krassen ging door.

Ik hield mijn handen voor mijn oren want alles kwam zo ontzettend hard binnen.

Alle geluiden en het spugen van een Engelse dame die wel 26 meter verder lag waren erg intens. Het leek wel of die Engelse chick in mijn oren aan het kosten was ook aan het hijgen na de braak partij lead leek geen einde te komen.

Toen werd ik baldadig  het kind in mij kwam naar boven. Die trommels daar werd ik gek van en dat moest maar eens over zijn hoor dat vond ik. Op alles wat er gebeurde reageerde ik gelijk en onmiddellijk.

Ik kon me helemaal niet in mezelf verdiepen en afsluiten. Ik zag mooie kleuren veel met een dikke scherpe zwarte lijn er omheen. Ook waren er mooie visuele beelden met fluoriserende kleuren. Een ruitvorm met modderig geel en groen en rood. Een Mardi Gras Thema leek wel erg duidelijk vertegenwoordigd in mijn hoofd. Dat was vreemd want in het gewone leven heb ik helemaal niets met Mardi Gras. Ik heb er zelfs een hekel aan. Soms werd het dan weer zwart en uit het niets kwam daar een kleur explosie alleen had ik het vaak niet door en dacht dan dat het vuur uit de open haard opeens oplichtte waardoor ik mijn ogen opende en waardoor de felle kleurplaat weer weg was. Ik was veel te nieuwsgierig.

Ik werd gek van de drums en toen er even een korte pauze was schreeuwde ik:  EN NU IS HET KLAAR HOOR!!

Ben je nou helemaal mal het leek wel of die gozer express Naast mijn oor aan het trommelen was. Houd op zeg ik kan me toch helemaal niet concentreren of ontspannen zó. Ik ging lopen en alle begeleiders escorteerden me terug naar mijn bed. Maar ik wilde niet ga er zelf maar in liggen zei ik. Christina geef je over echt, dat is beter. Doe het zelf was mijn antwoord ik had nog steeds een ongelofelijke drang naar fysiek contact. Mo was de Sjaak hij moest in mijn bed liggen dat wilde ik dus dat moest en zou gebeuren. Ik zou hem wel even lepelen en zo gezegd zo gedaan. Begeleider in mijn bed en ik hield hem vast.

Ik ging hem wel even uitleggen dat hij rustiger moest ademhalen.

Na een tijdje begon dat getrommel weer. Waarop ik gelijk opveerde en  tegen Mo zei jij blijft liggen ik ga hier eens even wat aan doen. Als die Bas nu niet op houdt met trommelen schuif ik dat ding in z’n hol dan kan i dan verder trommelen is i nou mal ik wil dat geluid niet. En naar mijn mening had ik dat toch duidelijk aangegeven.

En dat er lieden waren die niet deden wat ik wilde dat hield ik niet voor mogelijk.

Maar terug naar de lepel. Nu wilde ik  wel eens even gelepeld worden. Maar Mo was mijn vriendje NIET en die arme jongen deed ook maar zijn werk. Nou èn, ik moest en zou gelepeld dus daar ging  Mo, plichtsgetrouw legde hij zijn arm om me heen en dacht dat het nu toch echt wel goed was. Maar daar dacht ik anders over.

Ik keerde me half om en zei : zeg dit is natuurlijk geen lepel hè, ik werkte mijn niet geringe achterwerk tegen hem aan en regelde het zo dat ik precies had wat ik wilde. Nou ja zeg dat is natuurlijk wel een beetje gek en straks krijg ik nog zo’n me too verhaal achter me aan maar ik heb een excuus ik was onder invloed en niet een beetje zeg.

Ik ging liggen en werd wat rustiger. Mo was ondertussen bij iemand gaan assisteren die zijn endeldarm aan het uitkotsen was nou onder invloed of niet dat begreep ik dan wel weer. Ik  ging liggen en werd iets rustiger, ik voelde liefde zoveel liefde. Liefde voor mijn zoon maar ook voor de vader van mijn zoon ( waar ik toch niet niet zo’n gezellige band mee heb). Maar ook liefde voor alles en iedereen. Er kwam een wit grijze wolf voorbij met hele lichte ogen. Die ogen waren wit zonder pupil hier schrok ik in eerste instantie van. Maar ik stuurde liefde naar de Wolf en was niet bang. Hij sperde zijn bek open en trok zijn lip op. Ik verroerde me niet en stuurde hem liefde. Tegen zoveel liefde was deze wolf niet bestand, zijn ogen werden bruin en er verscheen een pupil de wolf werd rustig en kwam in mijn schoot liggen.

Het besef dat zelfs de grootste pestkop of meest nare persoon niet bestand is tegen echte liefde dat werd me toen duidelijk. Ik hield van de wolf en accepteerde zijn in eerste vijandelijke gedrag en nog mooier ik had helemaal geen behoefte om hem te laten weten hoe erg hij mij had laten schrikken. Ik had geen behoefte aan wraak, vergelding of erkenning van mijn angst. Dat was zo’n fijn gevoel. Er was tijdens de trip een constante tweede laag aanwezig. Een laag die mij lessen wilde bijbrengen die mijn iets liet zien waar ik iets aan had.

De gevoelens waren diep en intens. Soms verscheen er een glimlach op mijn gezicht en stootte ik wat lach geluiden uit.

Vanuit het niets kwam daar een beeld vanuit de film avatar. De hond met de extreem grote bek met tanden en zes poten.

Jack Sully wordt ik het begin van de film aangevallen door een troep van deze honden. Het kwijl druipt uit de bekken en de makers van de film hebben er echt wel goed over nagedacht om deze kale fantasie hond eng over te laten komen. Tijdens mijn trip kwam deze hond op mijn beeldscherm achter mijn oogleden. Maar weer stuurde ik hem liefde en het verschil met de wolf was dat ik niet eens van het dier schrok. Zijn grote bek met tanden waar van alles tussen kleefde en waar hij mij makkelijk mee zou kunnen verscheuren deden me niets. Ik voelde liefde voor het beest want voelde ik het was een levend wezen en alle maar dan ook alle levende wezens daar kon je niets anders dan liefde voor voelen. Kusje zei ik, kusje deed ik  zo op de neus van de avatar hond met 6 poten. Ik lag lekker….ik was op reis.

Of ik nog een tweede kopje spul wilde vroeg MO de smaak lag nog vers in het geheugen en ik nam dan ook een heel klein slokje en echt niet meer.

Ik wilde rust en ik vond het maar vermoeiend die harde stemmen van mezelf in mijn hoofd. De onrust begon weer. Ik wilde weg, weg van al het geluid mijn kamer was dicht bij dus daar ging ik, op naar mijn kamer. Nu wist ik dat het niet mocht. Je mocht de ruimte niet verlaten en ik twijfelde of ik toch niet gewoon op mijn eigen bed in mijn eigen kamer kon gaan liggen. Daar kwam Bianka de kleine schattige yoga lerares die mij vertelde dat ik naar mijn bed moest. Wat zeg jij nou!? welnee ik weet het veel beter dan jij en ik wil niet! En als ik niet wil wil ik niet en jij mij dwingen dacht het niet. Wie ga je daar voor mee brengen meisje? Het kleine kind kwam in mij naar boven ik wilde niet en ging stampvoeten. Ik was wel vrolijk maar had een grote drang naar aandacht. Vlak bij mijn bed ging ik staan en wilde ik niet, ik ging niet meer liggen ik vond het stom en niets aan… erg druk mooie kleurtjes maar voor de rest kon het me gestolen worden. De lieve yoga lerares ging weg en ik voelde me verlaten nou als iedereen dan toch nog steeds maar aan het liggen was dan ging ik dat ook maar weer doen.

En toen kwam mijn moeder langs in mijn trip. Ze zei weinig maar ze was er en liet me voelen dat ze trots op me was ook mijn oma en opa vonden me lief en waren trots op me. Ze vertelden me dat ik véél verder in het leven was gekomen dan dat zij ooit hadden durven dromen. Mijn Opa had ik nooit gekend en ik stelde me dan ook voor als zijn kleindochter. Dit ging allemaal erg snel en dan zag ik weer eens een kleur of ik probeerde in mezelf te keren. Het frustreerde me dat ik als  yoga lerares met alle oefening in meditatie niet instaat was me te ontspannen en dat ik zo intensief overal op reageerde.

Mijn oma vond het allemaal maar raar wat ik op dat moment aan het doen was. Maar dat begrijp ik wel het was 1984 dat ze was overleden een vrouw met 16 kinderen en een bollen bedrijf. Geboren in 1898. Ik denk niet dat zij ooit heeft kunnen bevroeden dat haar klein dochter aan een middel zou gaan waarbij er een grote drang was om haar te spreken.

Ik wilde weten hoe het daar was op de plek waar mijn Oma, Opa en Moeder nu waren. Ik kreeg geen antwoord.

Na een paar prachtige kleuren waarbij de conversatie op emotioneel en energetisch gebied naar de achtergrond verdwenen zocht ik mijn moeder opnieuw op. Ik liet haar voelen en weten dat ik wilde weten hoe het daar was op de plek waar ze nu was. Wat deed ze zo de hele dag en was het er wel fijn. Heb je het wel naar je zin Ma?

Nou mijn moeder had niet zo’n zin in die vragen ze liet me weten dat ik nu wel lang genoeg aanspraak had gemaakt op haar tijd. Ben je daar nu alweer! Tjonge meid ga lekker verder met je leven. Ja dat is lekker! neem ik vieze drankjes, betaal een fortuin, reis helemaal af naar Ibiza sta doodsangsten uit en jij zegt gewoon; ben je daar nou alweer.

Ik verwachtte een antwoord ik wilde weten of het wel goed met haar ging. Er kwamen geen woorden wel kwam er een gevoel dat alles goed was en dat ze van me hield. Dat ik er niet mee bezig moest zijn. Maar papa dan, zie je die daar boven?, ach welnee je vader is druk.

Nou had ik gedacht bij het overlijden van mijn moeder in 2013 dat ze mijn vader die overleden was in 2003 wel even zou gaan opzoeken. Ja wat moet je anders doen daar? Belasting aangiftes en huishoudelijke taken daar van dacht ik dat mensen in het hiernamaals wel gevrijwaard waren.

Nou dan kon mijn moeder mijn vader toch wel even opzoeken…..tjonge jonge. Maar ik voelde aan dat dit niet het geval was. Mijn moeder had contact met haar vader en moeder en dat was het wel ze had het goed en ze waren trots op mij.

Opeens was daar een prikkende lucht in mijn neus en natuurlijk opende ik gelijk mijn ogen om te zien wat er nu weer aan de hand was. Daar was Bas bezig met een plantenspuit en een veer om een lekker luchtje in de lucht te spuiten tijdens de rave had ik dit erg lekker gevonden maar wat was dit nou? Dat zelfde luchtje was nu vergelijkbaar met chloor. Ik hield dan ook gelijk mijn neus dicht en keek Bas boos aan. Ik moest maar weer eens gaan struinen langs de bedden van de andere Ayhuasca trippers. Eerst even zitten en dan maar weer eens plassen misschien dat ik me daarna beter kon ontspannen.

En weer liggen. Mijn benen gingen omhoog en ik sloeg tegen het raam. Gelukkig was het dubbel glas maar ik maakt e behoorlijk wat kabaal. Mijn benen gingen in de lucht en ik bleef maar trappen de deken moest er af sokken moesten uit en eigenlijk wilde ik in mijn nakie. Phoe wat had ik het warm. Maar ja, met al dat bewegen en dan in je nakie dat is  ook weer zo’n ding. Mijn moeder en oma gaven wel door dat het maar raar was wat er allemaal gebeurde ze hadden een oordeel over van ales en vonden alles vreemd en gek.

Mijn buurman blies ondertussen volgens mij wel 100 denkbeeldige kaarsen uit.

Alles kwam zo binnen waardoor ik de hele tijd op mijn zij lag met mijn handen over mijn oren.

Ik was weer onrustig en moest een klein beetje huilen maar geen hartstochtelijk huilen zoals een ander meisje in de ruimte. Die bleef maar door gillen. Mijn buurman heeft wel 100 keer fuck geroepen en was ver heen.

En het duurde en het duurde maar. Ik ging maar eens wat inlichtingen inwinnen over de hoeveelheid tijd die ik nog in deze staat moest doorbrengen.

Hé Bas hoelang duurt dit nog man? Bas antwoordde met gedragen en serieuze ceremoniële stem dat moeder Ahyuasca mij iets wilde vertellen.

Nou kan ze dan niet wat duidelijker zijn tjonge jonge even pragmatisch zeg. Ze lult me de oren van de kop maar echt een mega duidelijke boodschap heb ik nog niet gehoord. Dus shut the fuck up of vertel me iets waar ik wat aan heb. Getatoeëerde Bas met ring baard schrok een beetje van zoveel heiligschennis en zei dat dan ook wow that’s rude. Ja klopt, maar dat is niet lief om de moeder van alle moeders de moeders van al het leven zo te bejegenen maar kom op nou, ze doet dit toch niet voor het eerst schiet even op zeg en vertel wat je me wil vertellen laat zien wat je me wil laten zien en houd dan gewoon je snater want ik ben er klaar mee.

Het zou niet lang meer duren volgens Bas. Hij beloofde niet meer te gaan drummen en zette een nummer op Time van Hans Zimmer ik voelde dat ze wilden dat ik rustig werd. Het o zo mooie nummer uit de film “Inception” maakte me blij en ik genoot.

Na weer een fase van liggen, kleurtjes zien en dialoog, onrust en gedoe zakte de boel wat af. Phoe dat was fijn…..want hoe veel zou er nog komen van deze mentale kermis.

In de keuken begonnen ze te hakken met messen.

We kregen wat fruit en toen iedereen een beetje omhoog kwam zaten we aan een lange tafel wat te eten.

Heerlijk eten dat was fijn.

Overweeg je ook om een Ayuashca ervaring te gaan meemaken? Tips:

• Ga voordat je de ceremonie gaat doen, langs bij degene die de ceremonie gaat begeleiden.
• Plan na je ceremonie heel veel tijd vrij voor mij was drie dagen niet voldoende.
• Kijk goed naar de risico’s.
• Zorg voor mentale, emotionele en psychische steun zodra je thuis bent er kan veel los komen en dan kan het fijn zijn om dit te delen met iemand of hulp te zoeken bij de gevoelens en gedachten die je hebt naar aanleiding van de ervaring.

Ik wil Ayuahsca aan niemand aanraden ook is elke ervaring anders.

Ik wens je veel wijsheid toe.