Gisteren ben ik 45 jaar geworden hier op Ibiza. En ach omdat ik een week zelf weg kon, helemaal alleen dacht ik nou dan ga ik lekker naar mijn favo eiland Ibiza. Maar er waren precies drie retreats op het moment dat ik kon gaan. Eentje was heel basic en had geen plek meer. Een andere yoga retreat was erg duur en tja om nou weer op een yoga retreat te gaan terwijl ik er zelf 13 per jaar organiseer is ook weer zo wat. En daar was de Ayuashca retreat in het Lotus house.

Maar zou ik nou wel een retreat gaan doen waarbij ik mijn demonen een hand zou gaan schudden? Dit door het drinken van een plantaardig medicijn waar je goed ziek van kunt worden. Ik weet dat ik erg heftig reageer op alles wat met stimulerende middelen te maken heeft. En ja ik weet het hoor Ayuashca mag je geen drugs noemen maar om het in het buitenland te gaan doen moet je het toch wel meesmokkelen en het staat gewoon gezellig op de narcotica lijst en voor mij schurkt het er dan toch best flink tegen drugs aan.

Op de 18e reisde ik in alle vroegte af naar Ibiza.

De vorige zin klinkt lekker oubollig maar soms houd ik van oubollige dingen die geven dan een heel volwassen tintje aan het verhaal.

Maar het was dus vroeg en omdat mijn man me niet wilde weg brengen nam ik een Uber. Na een turbulente vlucht haalde ik mijn auto op en ging naar de villa.

Ja dat klinkt lekker luxe en dat is het ook wel hoor. Maar die villa deelde ik met meerdere mensen dus uiteindelijk had ik een omgebouwde garage en dat is ook weer  best gezellig.

Even iets over de huizen op Ibiza. Ibiza is vochtig zeker in de winter. Je schimmelt je kamer bijna uit en wordt wakker met een paddestoel in je slof. Maar het mocht de pret niet drukken ik had me goed voorbereid en met zorg mijn koffer ingepakt.

Ik pakte mijn koffer uit en kwam er achter dat ik mijn telefoon oplader was vergeten. Ruk fuck want dat moest ik nu gaan regelen en dit was erg belangrijk want als mijn zoon van 9 me niet kan bereiken dan vind ik dat maar niks en is geen optie.

Op naar verschillende winkels waar ze mijn type oplader zouden kunnen hebben en natuurlijk zoals dat wel vaker gaat krijg je goed bedoelde adviezen maar na 3 winkels nog steeds geen oplader. Dan toch echt maar naar Santa Eularia om in december op Ibiza een oplader te scoren.

En de Albert-Cuyp hebben ze hier niet dus daar ging mijn eerste 20,- euro beng , zo over de balk terwijl mijn originele oplader gewoon in Amsterdam op tafel lag.

Met een vriend at ik wat lekkers bij Wild Beets en ging lekker op weg naar de villa. Via de locatie pin kwam ik op de onverharde weg en hobbelde door kuilen waarvan je denkt tjonge als ik hier toch zou wonen zou ik wel het een en ander opvullen in de weg naar de Campo. Hoe dat nou precies zit met het woord Campo daar ben ik nog niet achter. Betekend het: je verblijft lekker in een vochtige oude Finca in de natuur of …… nou als jij het weet, ik hoor het  graag.

Ik ben erg regelmatig ongesteld ( is niet altijd zo geweest hoor, dus voor alle dames die dit lezen met een onregelmatige cyclus er is nog hoop) de 19e december zou ik ongesteld worden. Ik had alles geregeld, kruik, waterkoker, speciale menstruatie thee, feminax, maandverband, flanellen pyjama dus ik was er klaar voor. En jawel het begon op de 19e maar zette nog niet echt door. Ja kijk dat kan dus niet hè ik ga de 22e op een mega spannende retreat en daar kan ik dat gebloed met de nodige krampen niet bij hebben.

De 19e december lag ik in de zon in mijn roze flanellen bloemetjes pyjama. En ik kon niet wachten op de krampen, ik keek er echt naar uit want dan was ik er maar weer snel van af.  Heerlijk die zon op mijn lijf en het werd wis en waarachtig toch zo warm dat ik gewoon topless kon zég. Zenuwachtig werd ik wel, waar bleef het nou…. kom op zeg, dit was 1 van de weinige keren dat ik verlangde naar mijn maandelijkse schoonmaak martelgang.

En jawel de 20e in de middag daar kwam i hoor net toen ik dacht misschien ben ik dan nu toch echt in de overgang kwam het. Ik gaf me er aan over en daar lig je dan met mooi weer in een vochtige hut op Ibiza. Nou ik kon wel wat anders leuks bedenken. De krampen gingen voorbij en jawel het werd 21 december. Ik werd 45 jaar. Ik moest nog behoorlijk rustig aan doen maar een kleine lunch ging wel lukken. Morgen zou alles beter en weer normaal zijn. Dan kreeg  mijn grijs uitgeslagen gezicht ook weer wat kleur. Zelf als zou ik de pijnen onderdrukken en het pak pampers in mijn onderbroek negeren dan nog zie ik altijd grijs tijdens mijn menstruatie. De zogenaamde Nikkita look.

Op de 22e kon ik niet wachten om van plek te veranderen en op weg te gaan naar mijn nieuwe avontuur. Ondanks dat ik moe was wilde ik zo snel mogelijk op retreat naar de andere kant van het eiland naar het zuiden richting Sant Joseph. De locatie pin die me toe was gestuurd door Bas ( de Ayuashva brouwer) zou me er moeten brengen. Na 45 minuten rond gereden te hebben vond ik het welletjes ( heb je er weer een zo’n ouderwets woord lekker hè) Ik belde Bas en die kwam me ophalen en jawel we gingen bij een poort naar binnen via een onverharde weg waar ik al tien keer langs was gereden.

Een prachtige villa met een ongelofelijk uitzicht op zee. Een prachtige infinity pool, yoga ruimte en mooie ruime kamers.

Ik was aangekomen op de plek waar ik mijn demonen zou gaan ontmoeten waarbij ik inzichten zou gaan krijgen over de kunst van het leven. Dit avontuur zou ik met een groep gaan beleven.

De eerste die ik ontmoet had was Bas een redelijk grote man met veel tatoeages en een ring baard. Heel in de verte had hij wel iets weg van Griet Titulaar ( maar dan wel in de mate van een verre achterneef hè)  (voor de jongere lezers, google maar even hoor, wat je dan te zien krijgt is een hele knappe vent) Een echte Amsterdammer met bijhorend accent dat was wel gezellig want ook mijn accent komt dan weer behoorlijk sterk naar boven en dat schept toch een band.

De rest van de groep was Engels, Amerikaans, Hongaars, Nederlands, Sloveens, Turks en Zweeds. Zoals altijd kijk ik héél even de kat uit de boom om te zien wat de groepsdynamiek is. Als het dan goed voelt wordt ik steeds meer mezelf en dat kan nog wel eens uitgelaten vormen aannemen zelf vind ik dat dan erg gezellig of de anderen dat ook altijd vinden is maar de vraag.

Iedereen was op een bepaalde manier gespannen voor wat ging komen.